Na bijna een week echt flink ziek te zijn geweest, ben ik weer verder gegaan met mijn onderzoek. Deze week heb ik mijn eerste gesprek gehad met meid die op het moment in therapie is voor depressie. Ook ben ik deze week naar de bieb geweest voor een aantal boeken voor mijn onderzoek en heb ik nog meer inspiratie op gedaan.
Bibliotheek
8 maart 2019
Op deze dag ben ik een dag naar de bieb gegaan. Ik ben opzoek gegaan naar goeie en interessante boeken voor mijn afstudeerproject. De boeken die ik uiteindelijk heb meegenomen zijn:
- Komiek versus depressie – Breel, Kevin (1994-)
Autobiografisch relaas van de Canadese komiek over zijn depressie. - Depressie en de naasten – eindred. H. van Duijn, C. Flens
Voorlichting en adviezen aan familie en andere betrokkenen van patiënten die aan een depressie lijden. - Depressie op zijn kop – Wildervanck, Cathelijne (1971-)
Werk- en oefenboek om depressie en somberheid te overwinnen. - Geef depressie geen kans – De Fever, Frank (1944-)
Zelfhulpgids voor het tegengaan van depressieve gevoelens.
Gesprek K
9 maart 2019
Vandaag heb ik mijn eerste gesprek gehad met K. Ze wil graag anoniem blijven i.v.m. de verhalen over de ervaringen.
Voordat ik het gesprek begon had ik een aantal vragen opgesteld. Dit waren de richtlijnen voor het gesprek.
- Hoelang heeft de depressie geduurd?
- Wat voor soort depressie heb je gehad?
- Hoe reageerde de omgeving op de depressie?
- Wat waren de moeilijkste momenten tijdens de depressie?
- Op welke manieren uit de depressie zich?
- Hoe kon je over de depressie praten met familie/vrienden?
- Hoe zou je het leven in een depressie beschrijven?
- Wat heeft uiteindelijk geholpen tegen de depressie?
- Hoe kijk je terug naar die periode?
- Zijn er dingen die je doet om herhaling te voorkomen?
K was erg open in het gesprek over haar depressie. Ook kan ze er vrij goed over praten door de therapie nu. Uit het gesprek kwamen een aantal interessante dingen. Het antwoord op de vraag “hoe reageerde de omgeving op de depressie?” was:
Werk begreep het niet. Leidinggevende snapte het niet omdat hij vond dat hij het niet aan haar zag. Je wilt iedereen niet lastig vallen met je problemen. Uiteindelijk begreep leidinggevende het, totdat ze zich ziek heeft moeten melden. Toen vroegen ze bijna elke dag wanneer ze weer kon komen en of ze voor de kerst toch niet nog even kon komen werken.
Vrienden begrepen het beter dan familie. Moeder begreep het niet. Toen ze zei dat ze thuis zat van werk zei de moeder dat zij dat ook had.
Baas van werk vroeg hoe snel ze er werk van wil gaan maken. Hij kwam niet erg begripvol over. Sommige mensen op werk zeggen van een oud collega dat ze gek in de op is. Dit omdat ze opgenomen is met een depressie. Terwijl niemand weet wat in haar omgaat.
Mensen die er niet mee te maken hebben gehad, zeggen al sneller van mensen met een depressie dat ze gek zijn.
Zij heeft vrij vaak te maken gehad met onbegrip voor haar situatie. Daarom wil ze mij maar al te graag helpen met dit project, door haar ervaringen te delen en mee te werken aan experimentjes.
Een ander interessant stuk uit het gesprek is de manier hoe zij haar depressie omschrijft.
Wat ze voornamelijk voelt, je wilt jezelf niet zien, je wil andere niet zien en het liefst leef je in je eigen bubbel. Als iemand dan iets vraagt om in het dagelijks leven te doen, wordt ze uit haar bubbel getrokken en zie je hoe verrot de wereld eigenlijk is. Ook naar haar toe ervaart zij dat zo. Zodra ze dan op straat loopt, twist ze de realiteit zo dat ze denkt dat iedereen haar beoordeeld of naar haar kijkt. Terwijl dat misschien wel helemaal niet zo is. Het is dan zo moeilijk om je eigen dingen te kunnen doen, omdat je de hele tijd denkt dat iedereen je zo op je vingers kijkt.
Op dat moment schaamt ze zich zo erg voor wie ze is, dat ze het andere mensen niet wil aandoen dat ze haar moeten zien.
Eigenlijk moet je je voorstellen dat haar bubbel een klein huisje is met alles wat zij leuk en lekker vind, zoals games en lekker eten. Voor een of andere reden moet je altijd uit dat huisje stappen, maar zodra je naar buiten komt is er niks. Het is een grote verdorde wereld en overal ligt iets wat haar pijn kan doen, of iemand die haar pijn kan doen. Je wil steeds terug dat huisje in, maar je moet er toch uit.
Van dit antwoord heb ik naderhand een paar schetsjes gemaakt, zodat ik een beter beeld heb van hoe zij zich op dat moment voelt.
Na dit gesprek heb ik de opname terug geluisterd en alles uitgetypt. Zo kreeg ik een duidelijk overzicht van wat er nu allemaal gezegd is tijdens het gesprek.
Mindmap spellen
Dit is mijn eerste mindmap van spellen die ik gemaakt heb. Een spel wat nog mist is Levensweg. Naar deze spellen wil ik wat meer onderzoek gaan doen en kijken hoe deze precies in elkaar zetten.
Tijdens mijn onderzoek kwam ik uit op een artikel, die ging over waarom bordspellen goed voor je zijn. Dit was voor mij een extra reden om toch na te gaan denken om een analoog spel te gaan maken.
Beeldend onderzoek
Deze week ben ik ook weer verder gegaan met mijn beeldend onderzoek. Hieronder staan een aantal kunstenaars en hun werk met betrekking tot het onderwerp depressie.
Shawn Coss
Inktober Illness Series II
Shawn illustreert voor een maand verschillende mentale stoornissen.
MullenLowe
– We Listen Campaign for Samaritans
We Listen-campagne ontworpen door MullenLowe voor Samaritans, een Britse liefdadigheidsorganisatie die mensen ondersteunt die lijden aan angst, depressie en zelfmoordgedachten, in samenwerking met Network Rail.
Ollie Alpin
– Mind Journal
Geïnspireerd door zijn persoonlijke ervaring van angst, paniekaanvallen en mentale instorting.
Kaye Blegvad
– Dog years
Illustrator en ontwerper Kaye Blegvad uit Londen vond de vreemdste manier om haar depressie uit te leggen. Ze gebruikt de ervaring van het bezitten van een slechte hond en vergelijkt die met depressie.
De hoofdrolspeler Piper Chapman beland in de isoleercel. Dit stukje was een inspiratie na het verhaal over de fragiele bubbel tijdens het gesprek met K. De isoleercel is in feite de bubbel waar iemand in zit.
Van Gogh
Sterrennacht
Het beroemde schilderij De sterrennacht (1889) is een sterk geïdealiseerde voorstelling van het uitzicht uit zijn raam. De lucht, de sterren en de maan lijken golvend te bewegen op het doek. Hij gebruikte hierin zijn fantasie, die voortkwam uit de depressie en de stemmen die hij hoorde.
Edvard Munch
De schreeuw
Het drukt het geestelijke leed en de emotionele kwelling uit die de schilder tijdens bepaalde perioden in zijn leven heeft gevoeld. Het is niet de persoon die schreeuwt, maar het landschap om hem heen.